Fiskar og Rottur!

Fiskar:
Um síðustu helgi fór ég í Námsferð til Hóla þar sem starfrækt er öflug fiskalíffræðikennsla. Þar hitti ég Söndru tilvonandi ferðamálafræðing og var hún hress sem fress að venju. Einnig stúderaði ég fiska af miklum krafti á milli þess sem djús var drukkinn að hætti víkinga. Þetta var ægi mikið fjör.

Rottur:
Jú við líffræðinemar gerum jú rottukrufningar of sonna, sem fylgir jú náminu. En maður bjóst ekki við að vinna með lifandi rottu. Í Lífeðlisfræði gengur ein tilraunin út á það að rotta er svæfð, barkaþrædd og komið fyrir slöngum í hjartað o.fl. Svo vorum við að skoða blóðþrýstinginn hjá greyinu. Ef maður rakst í ákveðinn vöðva byrjaði hún að hreyfa sig (ósjálfráð "klórasér" viðbrögð) og svo gnísti hún tönnum í svefni.
Svo rafertum við taugar og klippum. Stundum hætti hún að anda, eða hjartað fór á fullt. Kennarinn hélt á tímabili að hún myndi fá hjartaáfall, en hjartstlátturinn fór hátt í 500 slög á mínútu (eðlilegur hjartsláttur er um 320 eða e-d).
Svo var tilraunin búin og littla nagdýrið hafði þjónað sínu hlutverki og fékk svefnlyfsskammt sem hefði dugað hest. Alltaf sorglegt að horfa á líf fjara út.
Jæjja fyrri mynd (sá sem var á undan þessari) fór fyrir brjóstið á fólki þannig að ég kom með eina fallega :)


Fórnarlamb vísindanna

Svona er lífið í líffræðinni, brútal og sorglegt í senn.

Jæjja verð að fara að kryfja fisk, (sem er þegar dauður).

Seeja
Hrönn villigerð.